صدای رازآلودی که جاودانه شد
تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۶۱۹۰۲
ناصر طهماسب سال ۱۳۱۸ در تهران متولد شد و از اوایل دهه ۱۳۴۰ فعالیت حرفهای خود را در دوبله آغاز کرد. طهماسب تبحر خاصی در گویندگی نقش‌های مختلف و تقلید تیپ‌ها و لهجه‌های گوناگون داشت. او در اواخر دهه ۴۰ به‌عنوان مدیریت دوبلاژ فیلم‌ها نیز فعالیت می‌کرد. طهماسب از کودکی علاقه زیادی به سینما داشت. او می‌گفت: زمانی که اصلا حرفهای فیلم را نمی‌فهمیدم، احساس می‌کردم که این‌ها چه می‌گویند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در پرونده کاری طهماسب گویندگی در فیلم‌های مطرحی به‌جای بازیگران بزرگی به چشم می‌خورد که ازجمله آن‌ها می‌توان به فیلم خوشه‌های خشم و مرد عوضی (هنری فوندا)، حادثه توماس کروان و هفت دلاور (استیو مک‌کوئین)، راکروز و ماجرای نیمروز (گری کوپر)، بر باد رفته (لزلی هاوارد)، پلنگ صورتی (پینز سلرز)، محله چینی‌ها و دیوانه از قفس پرید (جک نیکلسون)، هفت مظنونین همیشگی و گلن راس (کوین اسپیسی) و در سریال‌های ارتش سری (کلیفورد رز)، بینوایان (جان مالکوویج) و هزاردستان (علی نصیریان) اشاره کرد. او مدیر دوبلاژی سریال‌های ایرانی‌ای مثل جلال‌الدین، قاب‌های خالی و فیلم‌های سینمایی مانند هیام، مسافر ری، پاییز بلند، سفر و گل‌های داوودی را در کارنامه کاری خود دارد. طهماسب در زمینه انیمیشن هم آثار به‌یادماندنی از خود برجای گذاشت که یوگی و دوستان و باگزبانی ازجمله آنهاست. طهماسب درباره اهمیت بازیگر و نقش دوبلور در این زمینه می‌گفت: بازیگر باید قادر باشد تماشاگر را فتح کند. یکی از ابزار‌های این فتح، بیان است؛ در غیر این صورت موفق نمی‌شود. صدای هنرمندی، چون رابرت دنیرو در هالیوود هست، ولی یک رابرت هست که می‌تواند سینما را تسخیر کند. اگر آنتونی کوئین یا آل‌پاچینو به شما زنگ بزنند صدای آن‌ها را می‌شناسید، حتی اگر یک جمله بگویند. دوبله کاری است که اساسش تمرکز است. اگر کوچک‌ترین خللی بر ذهن وارد شود و چیز‌های دیگر سر جای‌شان باشد، بازهم این مسیر خراب می‌شود. برای همین خیلی از بازیگران که به‌جای خود حرف می‌زنند، موفق نمی‌شوند. تنها گروهی موفق هستند که منظم‌ترین ذهن‌ها را دارند و همین‌طور دارای حافظه‌ای قوی هستند؛ چون حین کار باید ۵۰ موضوع یادشان باشد. در دوبله، تمرکز مهم‌ترین اصل است و متاسفانه تمرکز دوبلور‌های ما درحال‌حاضر به‌هم‌ریخته است. کسی که می‌خواهد مدیر دوبلاژ شود در کنار تخصص حرفهای باید به‌نوعی مبصر باشد. همین‌طور روان‌شناسی بداند که از چه کسی چه کاری باید بخواهد و چه موقع سراغ چه کسی برود. طهماسب در حالی درباره بازیگری صحبت می‌کرد که این هنر را نیز تجربه کرده بود. نخستین تجربه بازیگری او در فیلم «راه دوم» (ساخته حمید رخشانی) رقم خورد. او همچنین در سریال «مرگ تدریجی یک رؤیا» و فیلم سینمایی «من مادر هستم» ساخته فریدون جیرانی و سریال‌های «مثل یک کابوس» و «کلانتر ۳» ایفای نقش کرده بود. طهماسب در مقام نویسنده هم آثاری را در کارنامه خود دارد. فیلمنامه فیلم «پرواز را به خاطر بسپار» به قلم او و به کارگردانی حمید رخشانی سال ۱۳۷۱ ساخته شد و فیلمنامه فیلم سینمایی «زن امروز» را به همراه مجید قاری‌زاده در سال ۷۵ نوشت. با فوت ناصر طهماسب یکی دیگر از هنرمندان بزرگ ایران را ازدست‌دادیم، اما خاطراتی که طهماسب با تبحر و صدای رازآلود و منحصربه‌فردش برای‌مان ساخت، هیچ‌گاه از یاد نمی‌رود و در قلب و جان ما نشسته است؛ تنها صداست که می‌ماند.
پی‌نوشت: نقل‌قول‌ها از کتاب «سرگذشت دوبله ایران» نوشته اکبر منانی برداشته شده است.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: ناصر طهماسب دوبله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۶۱۹۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیا در آغوشم؛ به یاد «حسین بختیاری» که بهار پر کشید
به گزارش مبلغ، روایت زیر دریافتی ادبی از اشعار روضه های زنده یاد «حسین بختیاری» است که به نقل از مجله خیمه منتشر شده است. حسین بختیاری، مداح جوانی که در تلاش برای زنده‌کردن سبک های قدیمی روضه خوانی بود و شعرهای خاصی می‌خواند. او در نوروز ۱۴۰۳ درگذشت. متن کامل این روایت ادبی را در این شب زیارتی امام حسین(ع) در زیر می خوانید:
قلبت ایستاد، «و قاف، حرف اول قلب است/ آن‌جا که نبض واژه‌های تو دلتنگ می‌شود»
بهار است و در خیابان بهار، سیل باران چشم‌ها، قلب تو را می‌برند تا حرم سیدالکریم. آن‌جا ایستاده در انبوه چشم‌های بُهت زده و اشک‌های خشکیده روی گونه‌ها و بغض‌های گلوگیر، پدرت می‌آید چنان که «الفِ قامت او، دال» و «همهٔ هستی او در کف گودال»؛ کسی ناله سر می‌دهد: «خمیده، خمیده، رسیدم به تو / شکستم، شکستم، دم جسم تو» همه بی‌اختیار، نوحه می‌کنند: «جوانان بنی‌هاشم بیایید…»
*
قلبت ایستاد، «و قاف، حرف اول قبله است/ آن‌جا که شعر تو آواز می‌شود»: «کفن که دست مرا بست، دست تو باز است/ و دست باز تو یعنی بیا در آغوشم»
کسی هست که بداند این بیت از کیست؟
آن واژه‌ها، آن تک بیت‌های تَرانگیز، آن تکه‌های طنین‌دار، موجی شدند جوشیده از جنازهٔ تو. جاری، میانهٔ امواج ناکجاهایی که هم حقیقت‌اند و هم مجاز. آن بیت‌ها که خوانده بودی، باران شدند در آغاز این بهار: «مگر که صحبت ما، صحبت رفاقت نیست/ بغل بگیر مرا، احتیاج من بغل است»
می دانی، بعد رفتنت، این دل‌گویه‌ات، مثل رنگین کمان، همه‌جا پخش شد که گفته بودی: «من کیفی که در خونهٔ امام حسین کردم و زندگی‌ای که کردم، شاید پادشاه‌ها نکرده باشن… اون‌قدر به من خوش گذشته…»
*
قلبت ایستاد، «و قاف حرف اول قاصدک است/ آن‌جا که شعر برای تو پرواز می‌شود»
صدایت بین «پیج»ها پیچید که خوانده بودی: «شعرهایم همگی درد فراق است، ببخش» ولی چه زود، از روزگار فراق گذر کردی و به دلبر رسیدی. چنان‌که رفیقت سرود: «برادر رفتی و ما را غمی جانکاه می‌ماند/ طریق وصل دلبر را، دلی همراه می‌ماند»
*
قلبت ایستاد، «این واژه‌های عاریه‌ای را ببین چه سان / در سوگ قاف عشق، چه بی‌بال می‌شود»
آنک، بذر جسمت را در آستان سیدالکریم کاشته اند. تا چشم کار می‌کرد، باران اشک بود که آبیاری‌ات کنند. باز زمزمهٔ صدای این شعر روضهٔ تو بلند می‌شود: «من آخرش همه را می‌کشم به سوی حرم/ که عشق را سر هر کوچه جار باید زد»
«تا نگاه می‌کنی، وقت رفتن است»؛ که آن صدای کشیدهٔ تو، بندی از زیارت اربعین را درآیین کاشت جسم، فریاد می‌زند: «یا رحمة الله الواسعة و یا باب نجاة الاُمة»
همه کشیده و بلند می‌گویند: «یااااا حسین».
باز صدای تو در فضا می‌پیچد: «صد شکر می‌کنم که به لطف خدای خویش/ عمرم به روضه‌خوانی آن پاره تن گذشت»
*
قلبت ایستاد، «و قاف حرف اول قلب است/ آن‌جا که یاد تو تکثیر می‌شود»
* ابیات «و قاف» برگرفته از شعر زنده یاد قیصر امین پور است
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد